ΣΤΟΧΟΣ
Από
όλα τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα ότι η πληθυσμιακή εξέλιξη του εντόμου
(άρα και οι προκαλούμενες ζημιές στις βαμβακοφυτείες) κατά τη νέα καλλιεργητική
περίοδο εξαρτάται απόλυτα από τον πληθυσμό της πρώτης γενεάς, δηλαδή από τον
αριθμό των πεταλούδων που διαχείμασαν επιτυχώς και εξήλθαν από το έδαφος των βαμβακοφυτειών της προηγούμενης
καλλιεργητικής περιόδου.
Η
επιτυχής διαχείριση των εντόμων που διαχειμάζουν ως νύμφες εντός του εδάφους
αποτελεί ένα κρίσιμο παράγοντα του ελέγχου του εντόμου κατά τη νέα
καλλιεργητική περίοδο. Δηλαδή, όσο μικρότερος είναι ο πληθυσμός που θα
καταφέρει να διαχειμάσει τόσο το καλύτερο θα προβεί για την προστασία των νέων
βαμβακοφυτειών.
Για το σκοπό αυτό κρίνεται απολύτως απαραίτητο να
προβαίνουμε στις κατάλληλες καλλιεργητικές φροντίδες των βαμβακοφυτειών αμέσως
μετά τη συγκομιδή ώστε να προκαλούμε ελαχιστοποίηση του αριθμού των επιτυχώς
διαχειμάζοντων εντόμων.
Για την επίτευξη του παραπάνω απαιτείται άρωση του εδάφους (όργωμα με υνιοφόρο αλέτρι) μετά τη στελεχοκοπή και
σε βάθος 20 έως 25 εκατοστών κατά το φθινόπωρο σε όλα τα χωράφια που
καλλιεργήθηκαν με βαμβάκι ανεξαρτήτως της επόμενης καλλιέργειας του χωραφιού. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται πλήρης αναστροφή του
εδάφους και πλήρης ενσωμάτωση των θρυμματισμένων από τη στελεχοκοπή
υπολειμμάτων των βαμβακοφύτων στο έδαφος με τα παρακάτω αποτελέσματα:
1. Άμεση καταστροφή των νυμφών.
2. Έκθεση των νυμφών σε
αντίξοες κλιματικές συνθήκες.
3. Έκθεση των νυμφών σε
αντίξοες εδαφικές συνθήκες (πχ υδατικός κορεσμός του εδάφους σε συνδυασμό με
τις χαμηλές θερμοκρασίες αυτού).
4. Μεταφορά των νυμφών σε βάθη
20 έως 25 εκατοστά με επακόλουθο μηχανική αδυναμία εξόδου των πεταλούδων στην
επιφάνεια του εδάφους.
5. Καταστροφή των στοών εξόδου των πεταλούδων με
επακόλουθο μηχανική αδυναμία εξόδου των πεταλούδων στην επιφάνεια του εδάφους.
Η χρήση άλλων καλλιεργητικών πρακτικών όπως ρίπερ,
καλλιεργητής, δισκοσβάρνα κ.α., αντί του οργώματος με υνιοφόρο αλέτρι, δεν
επιτυγχάνουν αναστροφή του εδάφους και ως εκ τούτου δεν αποτελούν
αποτελεσματικές μέθοδοι ελέγχου του πράσινου σκουληκιού.
Ενδεχόμενη αύξηση του κόστους καλλιέργειας τουλάχιστον
ισοσκελίζεται από τη μείωση του αριθμού των ψεκασμών με εντομοκτόνα που θα
απαιτηθούν κατά την επόμενη καλλιεργητική περίοδο. Επιπλέον προστατεύεται τόσο
το περιβάλλον όσο και η υγεία του ιδίου του καλλιεργητή και των περιοίκων.
Είναι δε σημαντικό να αναφερθεί ότι αποτελεί α) το
μοναδικό τρόπο ελέγχου του πράσινου σκουληκιού χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων και
β) ένα ουσιαστικό παράγοντα αποτροπής της ανάπτυξης ανθεκτικότητας του πράσινου
σκουληκιού στα χρησιμοποιούμενα εντομοκτόνα καθόσον διακόπτεται με μηχανικό
τρόπο η μεταφορά ανθεκτικών εντόμων στην επόμενη καλλιεργητική περίοδο.
Β. Κατ’
αντιστοιχία η διαχείμαση του ρόδινου σκουληκιού γίνεται με τη μορφή της «εν
διαπαύση προνύμφης» μέσα στα εναπομείναντα καρύδια και βαμβακοστελέχη όπως και
στις ρωγμές του εδάφους.
Για το λόγο
αυτό η στελεχοκοπή, ψιλοτεμαχισμός και θρυμματισμός των καρυδιών με
στελεχοκόπτη/καταστροφέα και στη συνέχεια άροση ενσωμάτωσης όπως παραπάνω είναι
η πλέον αποτελεσματική μέθοδος για τον έλεγχο και του ρόδινου σκουληκιού.
Για περισσότερες πληροφορίες οι βαμβακοπαραγωγοί
μπορούν να απευθύνονται στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας Γιαννιτσών , οδός 20ης
Οκτωβρίου 40 Γιαννιτσά και στα τηλέφωνα
2381352312-309-305 κο Ελευθερίου Γεώργιο
, κο Λαζαρίδη Ιωάννη , κα Ζαμίδου Κλεονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου