Η ''ζέχνα''σαs μαs ''έκαψε'' τη μύτη. Οδόs Χαράs ...αγνοείται...

 Σήμερα σκούπισα το δάσος του Προφ.Ηλία τηs Ρόδου από το μπαλκόνι μου.

Στην αρχή σκούπισα τιs στάχτεs απο τον Λάρδο,το Κιοτάρι,τον Πυλώνα και το Ασκληπιείο.

Μαζί με τιs στάχτεs μάζεψα μία αγγλική κρέμα γυναικεία προσώπου.,ένα γυναικείο τσεμπέρι,ένα μικρό παιδικό ποδήλατο και μια κατσούνα ηλικιωμένου.

Πριν 4 μέρεs που έπλενα ξανά με το λάστιχο τη βεράντα βρήκα ένα μαγνητακι ψυγείου απο τα Δερβενοχώρια,μια ηλεκτρονική συνταγογράφηση αγροτικού ιατρού απο την Οινόη και έναν αναπνευστήρα αγορασμένο απο κατάστημα στο Λουτράκι.

Ήταν λίγο πιο δύσκολα αυτή τη φορά καθωs οι πευκοβελόνεs,τα κυπαρισσομηλα,οι καμμένεs πεταλούδεs,τα αγκάθια των σκαντζόχοιρων,οι γέρικεs δρύεs,τα καύκαλα χελώναs,τα λαγοπόδαρα και αυτά τα παράξενα κέρατα των ελαφιών είχαν γίνει ένα ''σώμα''.

Σαν να ενώθηκαν όλα τα παραπάνω για να ξεπεράσουν ότι τουs ''έλαχε''.

Και παλιότερα είχα σκουπίσει απο το μπαλκόνι μου τα δάση των Γερανείων,τηs Ηλείαs,τηs Πάρνηθαs,τηs Πεντέληs, τιs ακτέs τηs Αγίαs Aνναs στη Βόρειο Εύβοια,τα πεύκα του Ματιού,τα λιόδεντρα τηs Σάμου,τουs γυπαετούs τηs Δαδιάs...

Kαι ευτυχώs είναι μεγάλη η υδρορρόη και δεν φρακάρουν όλα τούτα τα φερτά υλικά όπωs πούπουλα πολύχρωμα, παχιέs γούνεs ,φολίδεs φιδιών,αμ αυτέs τιs χιλιάδεs μέλισσεs, που τιs βάζειs.

Έγινε όμωs η βεράντα...''καινούρια''.

Και τα ''σκουπίδια '' τα παράχωσα σε δυό μεγάλεs μαύρεs σακκούλεs σκουπιδιών.

Σαν αυτέs που βάζουν ''τα πτώματα'' στα εγκλήματα.

Και να δείs πωs ''μύριζαν''- τα σκουπίδια-...

Βρεγμένο χώμα και ρετσίνι και μέλι και αγουρόλαδο και πλατάνι ποταμίσιο και τζάκι χειμωνιάτικο ...

Αλλά απέφευγα να τα μυρίζω καθώs ''οι ειδικοί'' λένε πωs κανει κακό.

Πωs όλα αυτά τα ''μικροσωματίδια'' επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα και τιs ζωέs μαs...ααα,''ειδικοί'' είναι αυτοί.

Μιά άλλη φορά που είχαμε πάει για μπάνιο,όρκο έπαιρνα πωs oι φλούδεs των κορμών που ξέρναγε η θαλασσινή αντάρα λεs και είχαν βγεί απο τη βεράντα μαs.

Και να δείs ότι αύριο ,ξανά θα χρειαστεί να καθαρίζω το μπαλκόνι απο νέα ''φερτά υλικά''.

Ισωs και να έχουν και αυτά αναμεσά τουs ανάσεs μικρών πλασμάτων του δάσουs -αs πούμε απο τον Παντοκράτωρα Κέρκυραs- ή θροίσματα απο ιερέs βελανιδιέs-αs πούμε απο τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίαs- ή χρυσοποίκιλτουs καρπούs αιωνοβίων ελαιοδενδρων-αs πούμε Αιγιαλείαs-ή καμμένα Δρακόσπιτα-αs πούμε τηs Καρύστου-...τι σημασία έχει,το μπαλκόνι γίνεται ''χάλια''.

-Εξουσιομανεις,τοποτηρητές-μέρα που΄ναι σήμερα- εξχωρίου και εγχώριου κοτζαμπασισμού μαυρίσατε Ζωές, Ψυχές και Πατρίδα.

Ελπίζω κάποια στιγμή να βρεθείτε εκεί που ανήκετε...σε υδρορροέs,θάλασσεs και σακκούλεs σκουπιδιών.

Η ''ζέχνα''σαs μαs ''έκαψε'' τη μύτη.

Οδόs Χαράs ...αγνοείται...

ΒΑΣΙΛΗΣ  ΛΑΜΠΟΓΛΟΥ