Η γυναίκα είναι μήτρα ζωής και δίνει ζωή σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Αυτήν την γυναίκα, την μάνα, την αδελφή, την σύντροφο, την εργαζόμενη, την συνοδοιπόρο και ηρωίδα αυτήν ας τιμήσουμε σήμερα γιατί παλεύει κάθε μέρα.
Ως γυναίκα μοιράζομαι τους στίχους μου για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ: «Χαίρε γυναίκα, φως των οφθαλμών μου!»...
Βάσω Ρουμελή
«Χαίρε γυναίκα»
«Γυναίκα» φώναξα και ανατρίχιασε η σάρκα
.Στην ομίχλη του δρόμου σε πλησιάζω,
κερδίζω την μάχη μα χάνω τον πόλεμο.
Μην φεύγεις…είμαι εδώ για σένα!
Αξίζει η αθανασία χωρίς την μυρωδιά σου;
Μποτιλιάρισε ο έρωτας, κρεμάστηκε η αγάπη
στην υγρασία των ματιών σου.
Ξέρω σε πόνεσε η κούνια στους αιώνες
που δεν προορίζεται για σένα…
Όλα πλασμένα για τον Αδάμ της Γένεσης
Τον γενάρχη εραστή, τον γυμνό στρατηλάτη,
που σε αγκύλωσε στο μουσαμά της αμαρτίας.
Γι αυτόν κλαις;
Ω, γυναίκα! στη μάνταλα της μοίρας σου,
η αγιοσύνη σου κεντά ίσκιους και ρόδα.
Με στεφάνι αμάραντο στο χωροχρόνο
σαν πόρνη και κυρά γεννάς ήλιους.
Ολόδροση σταγόνα ποτίζεις το χώμα
φωτίζεις, εμπνέεις και καταστρέφεσαι.
Στάσου... είμαι εδώ για σένα!
Κόρη, μάνα κι εγώ στον καθρέπτη που κρατάς.
Κανείς δεν επιτρέπω να σε λερώσει
να σε αγγίξει με βρώμικα χέρια.
Στάσου να χαϊδέψω τα γκρίζα και ροζ μαλλιά σου,
ανταύγειες της μνήμης και των ονείρων.
«Χαίρε γυναίκα», φως των οφθαλμών μου!
Βάσω Ρουμελή
Έπαινος 2020 στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμός «Νίκος Καζαντζάκης» των εκδόσεων Ραδάμανθυς, Χανιά Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου