Ερωτήματα και πρόταση για την διαχείριση των κενών συσκευασιών φυτοφαρμάκων στο Δήμο Έδεσσας Του Δημοτικού Συμβούλου Βαγγέλη Δ. Θωμά

Tο 2015 ο Δήμος Έδεσσας, ο ΕΣΥΦ (Ελληνικός Σύνδεσμος Φυτοπροστασίας) και ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Άρνισσας προσπάθησαν να εφαρμόσουν στον Δήμο μας  ένα πιλοτικό σχέδιο για την μείωση-αντιμετώπιση  του απαράδεκτου φαινομένου της μη ορθής διαχείρισης και απόθεσης των φυτοφαρμάκων σε ενδεδειγμένους κάδους με αμφότερο στόχο, την εξάλειψή του. Το πιλοτικό σχέδιο λοιπόν,  για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος καθόριζε τις ευθύνες, του κάθε εμπλεκόμενου φορέα, έτσι λοιπόν η μόνη ευθύνη του πιστοποιημένου ραντιστή  είναι  το τριπλό  ξέπλυμα των συσκευασιών. Αντίστοιχα, ευθύνη του Δήμου είναι η ευαισθητοποίηση, η ενημέρωση, η διάθεση  φορτηγού

-απορριμματοφόρου και ο καθορισμός   των σημείων συλλογής . Επίσης,  ορίζονταν  ευθύνες  υλοποίησης στον ΕΣΥΦ, τον  ΦΟΣΔΑ/ΕΕΑΑ, την ΔΑΟΚ της ΠΕ Πέλλας αλλά και τα καταστήματα  πώλησης φυτοφαρμάκων.

Στις 20 Οκτωβρίου 2015,  ημέρα παραλαβής  των  κενών συσκευασιών,  προσήλθαν δεκάδες πιστοποιημένοι ραντιστές οι οποίοι και παρέλαβαν βεβαίωση ορθής διαχείρισης  κενών συσκευασιών φυτοφαρμάκων.

Ενώ, λοιπόν ο κάθε καλόπιστος πολίτης θα περίμενε η όλη προσπάθεια να έχει συνέχεια, να αγκαλιασθεί, να  επεκταθεί και  σε άλλες  κοινότητες, συνεταιρισμούς, να  βρεθούν αστοχίες, δυσλειτουργίες, σημεία που θα ήθελαν βελτίωση, η νυν  διοίκηση έδειξε πλήρη αδράνεια και αδιαφορία επί του θέματος.

Δυστυχώς, δυο χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2017, η ευρεία πετυχημένη  σύσκεψη που διοργάνωσε η ΠΕ Πέλλας σε συνεργασία με το ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ» δεν ήταν ικανή να συγκινήσει και να  κινητοποιήσει την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Έδεσσας, η οποία «σήκωσε ψηλά τα χέρια», χωρίς να επιχειρήσει κάποια  προσπάθεια  επίλυσης ή έστω να καταθέσει προτάσεις.

Το σημαντικό που πρέπει να καταλάβουν οι συμπολίτες μας, είναι ότι το ξέπλυμα των συσκευασιών έχει βαρύνουσα σημασία,  διότι  μετατρέπει την συσκευασία από επικίνδυνο απόβλητο που θέλει ειδική διαχείριση με αυξημένο κοστολόγιο, σε απλή  ανακυκλώσιμη πλαστική συσκευασία. Επομένως, δυο δρόμοι διαχείρισης υπάρχουν: Ο «κοστοβόρος» του επικίνδυνου απόβλητου και  της  ανακύκλωσης, αφού υπάρξει τριπλό ξέπλυμα.

Έτσι λοιπόν, εάν ο Δήμος ακολουθήσει τον πρώτο δρόμο θα πρέπει να αναλάβει την αρχική αποκομιδή με τοποθέτηση ειδικών κάδων και στην συνέχεια, συλλογή και  μεταφορά αυτών,  σε κατάλληλα αδειοδοτημένο φορέα για συλλογή –μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων. Ενδεικτικά αναφέρω το παράδειγμα, του Δήμου Κομοτηνής που έχει συνάψει σύμβαση με κορυφαία αδειοδοτημένη εταιρεία  διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, με αποτέλεσμα, το 2017 να διαχειριστεί τουλάχιστον 22 τόνους κενών συσκευασιών φυτοφαρμάκων.

Ο άλλος δρόμος είναι αυτός του πιλοτικού προγράμματος που πολλοί δήμοι ξεκίνησαν μαζί με μας το 2015 αλλά δεν παράτησαν ποτέ την προσπάθεια, ενώ  κάθε χρόνο βλέπουν τις προσπάθειές τους να επιβραβεύονται με μεγαλύτερη συμμετοχή. Αυτός ο δρόμος διαχείρισης, που για μας είναι και ο ενδεδειγμένος,  απαιτεί συνεχή ενημέρωση, παρότρυνση, χωροθέτηση σημείων συλλογής, έλεγχο συσκευασιών, εκπαίδευση προσωπικού καθαριότητας, ανάκληση αδειών στους μη συμμορφούμενους πιστοποιημένους ψεκαστές, που δεν προσκομίζουν βεβαίωση ορθής διαχείρισης κενών συσκευασιών,  αλλά και επιβολή προστίμων.

Τέλος, η διοίκηση του Δήμου, που φέρει  και την ουσιαστική ευθύνη και επαίρεται για τις υπηρεσίες καθαριότητας που παρέχει μήπως θα έπρεπε:

- να μας πληροφορήσει τι απέγιναν άραγε αρκετοί τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων όλα αυτά τα χρόνια;

- τι ενέργειες πραγματοποίησε προκειμένου να επιλύσει το πρόβλημα;

 - τι πρόστιμα ενδεχομένως επέβαλε στους παραβάτες ;