Ενας στιχος κυλισε, μαζι με το αιμα στις φλεβες...‏Ευάγγελος Τσαβδάρης

Ενας στιχος κυλισε,μαζι με το αιμα στις φλεβες μουηρθε κ χωθηκε στις χουφτες μου,δεν γουσταρε ομως τις σκιες που δημιουργησαν τα δαχτυλα, ετσι πηγε κ εκρουσε την ψυχη ενος παιδιου. 
Κουρνιασε ο στιχος,κι υστερα εγινε μια εφηβη στροφη,μπολιασμενη με ονειρα!
Μια και δυο, οι στιχοι εγιναν πεντε,πεντε συμβαντα, οι στιχοι εκει επιμενουν,προσμενουν, ανασαινουν, κεκραιγενουν! Φωνασκουν, δωστε, ανθρωποι δωστε στιχους στο παιδι και δε θα γερασει!

Ευάγγελος Τσαβδάρης