Δυστυχώς αυτή τη φορά δε το βλέπω το εντός παιχνιδιού αλλά κι αν τελικά παίξω θα είναι άνισοι οι όροι αλλά δε πειράζει Ο Θεός εξασκεί την υπομονή μου και μου δίνει και υπενθύμιση πως είμαστε ένα τίποτα και είναι καλό πράγμα η ταπείνωση.Εξασκεί την υπομονή και κάνει το νου και την ψυχή δυνατότερη και ευγενέστερη.
Απλά το θελα και συνεχίζω να το θέλω έτσι για να κάνω τη μάνα μου και τον πατέρα μου χαρούμενους γιατί περάσαμε πολλά αυτά τα χρόνια και τους αξίζει.
Επίσης αγαπώ τόσο πολύ τους Έλληνες και τους φίλους μου που θέλω να τους τα ίσως με ένα μετάλλιο που θα φέρει χαρά και αισιοδοξία και μια σπίθα αναζωογόνησης και πίστης πως είμαστε δυνατοί και μπορούμε ότι κι αν περναμε.
Το πόδι αυτή τη στιγμή είναι άχρηστο δεν έχει καν μυϊκό τόνο ο γαστροκνημιος αλλά με προσευχή θεραπείες καλό φαγητό και πίστη και καλές σκέψεις πότε δε ξέρεις.
Δε θέλω να χάνω την ελπιδα.....πότε όμως.
Σας αγαπώ όλους τόσο πολύ που αν είχα μια αγκαλιά ίσα με τα πέρατα της γης θα σας έβαζα όλους μέσα αυτή τη στιγμή.
Είστε πολύτιμα φιλαράκια μου Έλληνες και σας ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές και τις καλές σκέψεις και τις προσευχές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου