Μου έλεγαν οι φίλοι στην κρίση ομιλούν οι ποιητές
ξεκίνα ψιθύριζαν νηστικοί διαβάτες τις νυχτιές
κι έτσι σφάλιζα το ταμείο του πολιτισμού
το χώμα τότε δεν ήταν έφορο για επανάσταση αδέρφια
δίχως των στίχων την συντροφιά.
ας ξαναβιώσουμε σε πλαίσιο αλλαγής την έννοια της λέξης σύντροφος
Σήμερα ένα πρόσταγμα δυνατό κερνάω στα συντρόφια μου
ας δώσουμε στο μέτωπο της κοινωνίας το όχι της δύναμης
απ’ των νέων τις ανάσες.
Ευρώπη πασχίζεις να προδώσεις την μητρόπολη κοιτίδα των πολιτισμών,
με την μαιευτική των προγόνων μέθοδό ξαναγεννιέται
Ηλεκτρονικές ψηφίδες συνθέτουν τον στίχο
Κυρία Μέρκελ στο δικό σου νοερό Άουσβιτς
ένα Διανοητικό Νανούρισμα Τηλεναρκομανίας
όπως το ΔΝΤ
ύπνωση καλυμμένη με υπότιτλους
μια ξεπερασμένη υποκουλτούρα που την συνείδηση αποκοιμίζει.
την ψυχή κεντάς αναίμακτα δίχως ίχνη,
Τσαβδάρης Αθαν. Ευάγγελος
σε βλέπει ο Χίτλερ με καμάρι απ’ τα έγκατα.
Στις πυρωμένες θύρες της οργής
βλέπω να σχίζουν την αγνή αιώρα των μέλλοντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου