Σταυρούλα Ξουλίδου

Ο αετός για να ανέλθει στα ύψη των κορυφών, για τις οποίες και είναι πλασμένος , χρειάζεται να έχει καλά γυμνασμένες και τις δύο του φτερούγες. Με τη μία φτερούγα όχι μόνο δεν θα μπορέσει ποτέ να πετάξει, αλλά στην προσπάθειά του θα παρουσιάζει οικτρό θέαμα.

Πώς μπορεί κανείς να είναι αγωνιστής αλλά ταυτοχρόνως και να μην ξεφεύγει από τα επιτρεπτά όρια; Πώς είναι δυνατόν να συνδυαστεί η παρρησία και η μαχητικότητα με την ανεξικακία; Και πώς, με δυο λόγια, θα διεξάγεται «νόμιμα» ο αγώνας ώστε να έχουμε και τα ευλογημένα αποτελέσματα;

Στη σοβαρή αυτή προβληματική έρχεται να δώσει ορθή απάντηση η σημερινή μέρα η οποία είναι αφιερωμένη στον πρωτομάρτυρα Στέφανο.

Εκεί, όταν οι ψευδομάρτυρες και συκοφάντες τελείωσαν τις «καταθέσεις» τους , στράφηκαν όλοι οι δικαστές και είδαν το πρόσωπο του Στεφάνου να αστράπτει σαν να ήταν πρόσωπο Αγγέλου. Στην ερώτηση του Αρχιερέως, ο Στέφανος άρχισε να απολογείται με παρρησία και θάρρος μοναδικό!

Είχε και μια άλλη αρετή. Και η αρετή αυτή δεν είναι άλλη από την ανεξικακία!

Ήταν όντως μαχητικός και μάλιστα πολύ ο Στέφανος. Ήταν ζηλωτής, όχι όμως φανατικός και άκριτος .

Το αποτέλεσμα; Η εσχάτη των ποινών.

Θάνατος διά λιθοβολισμού!

Και ενώ οι πέτρες «έπεφταν βροχή» επάνω του, αυτός ο επίγειος Άγγελος , προσευχόταν εντελώς γαλήνιος , παραδομένος στο θέλημα και στην αγάπη του Θεού , λέγοντας : «Κύριε Ιησού , δέξαι το πνεύμα μου».

Αφού δε γονάτισε και έλαβε στάση ικεσίας , φώναξε: «Κύριε, μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην».

Πάρα πολλά έχουμε να διδαχτούμε από την όλη στάση του Αγίου Στεφάνου, Κλείνοντας, ας μείνουμε σε δύο μόνο βασικά. α) Ζήλος γνήσιος και αποστολικός για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Φλογερή καρδιά στην αληθινή διδασκαλία που κατέχουμε και άκαμπτο φρόνημα έναντι των παραχαράξεων του δόγματος και του ήθους που κληρονομήσαμε ,αλλά και β) Ανεξικακία προς τους πλανεμένους αδελφούς μας. Επίσης ειρηνική και Χριστιανική διάθεση έναντι όλων αυτών που έχουν ξεπέσει από την ορθή ερμηνεία των Χριστιανικών θέσεων μας.

Αν υπάρχει μόνο το ένα δηλ. ο ζήλος και λείπει το δεύτερο δηλ. η ανεξικακία , τότε δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για συνετή και αυθεντική πνευματική άθληση , ούτε φυσικά μπορούμε να αναμένουμε και θετικά τα αποτελέσματα...

Ο αετός για να ανέλθει στα ύψη των κορυφών , για τις οποίες και είναι πλασμένος , χρειάζεται να έχει καλά γυμνασμένες και τις δύο του φτερούγες . Με τη μία φτερούγα , όχι μόνο δεν θα μπορέσει ποτέ να πετάξει, αλλά στην προσπάθειά του , θα παρουσιάζει οικτρό θέαμα.

Ας μην το ξεχνούν ΠΟΤΕ αυτό οι σημερινοί σύγχρονοι "νεο-αγωνιστές" κι ευτελίζονται.