Ούτε οι δωροεπιταγές και τα κουπόνια των επιχειρήσεων στους εργαζομένους δεν γλιτώνουν από την τσιμπίδα της εφορίας.
Με αναλυτική απόφαση που εξειδικεύει τον νέο κώδικα φορολογίας εισοδήματος, η ΓΓΔΕ Κατερίνα Σαββαΐδου καθιστά σαφές πως «οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού, συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην
αγοραία αξία τους εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των 300 ευρώ ανά φορολογικό έτος».
Τι αφορούν «παροχές σε είδος»; Ενδεικτικά, σε αυτές περιλαμβάνονται:
α) η αξία των αγαθών, που αντιπροσωπεύουν οι χορηγούμενες «δωροεπιταγές» και τα χορηγούμενα «κουπόνια»,
β) η αξία των διατακτικών που χορηγούνται δωρεάν για την αγορά αγαθών ή τη λήψη υπηρεσιών από συμβεβλημένα καταστήματα. Ειδικά για τις διατακτικές σίτισης ως παροχή σε είδος λαμβάνεται υπόψη το ποσό που υπερβαίνει τα 6 ευρώ ανά εργάσιμη ημέρα
γ) η παροχή της χρήσης εταιρικών πιστωτικών καρτών στα ανωτέρω πρόσωπα για δαπάνες που δεν πραγματοποιούνται για το συμφέρον της επιχείρησης αλλά για την κάλυψη προσωπικών, οικογενειακών ή άλλων δαπανών
δ) το όφελος που προκύπτει για τους εργαζόμενους από την παροχή σε αυτούς ηλεκτρικής ενέργειας, τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, νερού, φυσικού αερίου και συνδρομητικών καναλιών αντίστοιχα με μειωμένο τιμολόγιο ή άνευ ανταλλάγματος,
ε) οι διάφορες πληρωμές που γίνονται απευθείας από τους εργοδότες σε τρίτους και αφορούν την κάλυψη εξόδων διδάκτρων, βρεφονηπιακών σταθμών, οι απευθείας πληρωμές που αφορούν την κάλυψη εξόδων συμμετοχής των προσώπων αυτών σε ημερίδες, προγράμματα ή σεμινάρια εκπαίδευσης, οι απευθείας πληρωμές που αφορούν την κάλυψη συνδρομών των προσώπων αυτών (σε γυμναστήρια, λέσχες κ.λπ.), καθώς και αυτές που αφορούν την κάλυψη ιατρικών εξόδων τους (π.χ. check-up).
«Ειδικό καθεστώς» για εταιρικά κινητά και αυτοκίνητα
Όσον αφορά τα εταιρικά κινητά, η υπόθεση περιγράφεται με μια λέξη: αλαλούμ!
Όπως προβλέπεται, θα θεωρείται εισόδημα το κόστος της χρήσης του που υπερβαίνει το προβλεπόμενο, με τον αστερίσκο όμως η χρήση αυτή να αφορά προσωπική επικοινωνία του εργαζομένου.
Παράδειγμα: Έστω εργαζόμενος με εταιρικό κινητό που του χορηγεί 500 λεπτά ομιλίας το μήνα. Αν ο εργαζόμενος πραγματοποιήσει 800 λεπτά ομιλίας, τότε θα πρέπει να διαχωριστεί πόσα από τα 300 λεπτά έγιναν για προσωπικούς λόγους του εργαζόμενου και πόσα για επαγγελματικούς λόγους ώστε να θεωρηθεί το κόστος των πρώτων ως παροχή σε είδος και να φορολογηθεί!
Πως θα γίνει αυτό; Η ΓΓΔΕ προβλέπει το εξής απίστευτο: Θα ελέγχει τα τηλέφωνα ο εργοδότης και θα αποφασίζει! Ευτυχώς, εναλλακτικά, προβλέπεται και η περίπτωση που δεν θα είναι δυνατός ο έλεγχος… αλά Big Brother από τον εργοδότη και ολόκληρο το υπερβάλλον ποσό (εν προκειμένω το κόστος για τα 300 επιπλέον λεπτά που χρησιμοποιήθηκε το εταιρικό κινητό) θα θεωρείται ως παροχή σε είδος. Σ την παροχή αυτή -που προσαυξάνει το φορολογητέο εισόδημα- εντάσσονται και οι φόροι και τα τέλη που αντιστοιχούν σε αυτήν.
Η παροχή εταιρικού ΙΧ, από την άλλη, αποτιμάται ως παροχή ως είδος σε ποσοστό 30% του κόστους των αποσβέσεων, των τελών κυκλοφορίας, του κόστους των επισκευών και συντηρήσεων καθώς και του χρηματοδοτικού κόστους αγοράς ή μίσθωσης. Τα ποσά αυτά φορολογούνται σαν εισόδημα από μισθωτή εργασία. Όταν το ανωτέρω κόστος είναι μηδέν, η παροχή αυτή αποτιμάται σε ποσοστό 30% της μέσης δαπάνης ή απόσβεσης κατά τα τελευταία τρία έτη. Σημειώνεται ότι προβλέπεται αναλογική χρέωση εάν η παροχή σε είδος δεν ίσχυσε για ολόκληρο το έτος.
Το παράδειγμα που δίνει η ΓΓΔΕ
Η ΓΓΔΕ παρέχει και ένα παράδειγμα για να κατανοήσουν καλύτερα οι φορολογούμενοι τον τρόπο φορολόγησης των παροχών σε είδος.
«Επιχείρηση χορήγησε μέσα στο 2014 σε εργαζόμενό της κινητό τηλέφωνο πληρώνοντάς του όλους τους λογαριασμούς, οι οποίοι αθροιστικά για το έτος αυτό ανήλθαν σε 2.000 ευρώ.
Το πρόγραμμα χρήσης είναι 100 ευρώ ανά μήνα, ήτοι 1.200 ευρώ ετησίως.
Περίπτωση α΄: Από την ανάλυση ανά αριθμό προέκυψε ότι από τη διαφορά των 800 ευρώ (δηλαδή το υπερβάλλον ποσό του προγράμματος χρήσης), 300 ευρώ αφορούν την επιχειρηματική δραστηριότητα του εργοδότη και τα 500 ευρώ αφορούν προσωπικούς σκοπούς του εργαζόμενου. Κατά συνέπεια ως παροχή σε είδος προς τον εργαζόμενο θεωρείται το ποσό των 500 ευρώ.
Περίπτωση β΄: Εφόσον από τον αναλυτικό λογαριασμό δεν προκύπτει ή δεν έγινε ο διαχωρισμός επιχειρηματικής ή προσωπικής χρήσης (συμπεριλαμβανομένης της παροχής βεβαίωσης της επιχείρησης κατά τα ανωτέρω), τότε το σύνολο της διαφοράς (ήτοι τα 800 ευρώ) θεωρείται ως παροχή σε είδος για τον εργαζόμενο.
Διευκρινίζεται ότι όταν η επιχείρηση καλύπτει για το ίδιο εκ των ανωτέρω πρόσωπο και την παροχή της χρήσης περισσότερων της μίας συσκευής και εταιρικής σύνδεσης κινητής τηλεφωνίας, τότε η συνολική αξία των επιπρόσθετων συσκευών και εταιρικών συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας θεωρείται παροχή σε είδος και προσαυξάνει το φορολογητέο εισόδημα του δικαιούχου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου